Jecam (lat. Hordeum sativum) je rod jednogodišnjih biljaka iz porodice trava (Poaceae).

Deli se u tri vrste:

- dvoredni (Hordeum distichum), koji najcešce služi za proizvodnju piva

- višeredni (Hordeum polystichum i Hordeum vulgare);

- prelazni (Hordeum intermedium)

Jecam se smatra jednom od najstarijih žitarica u Evropi. Sejao se još u kamenom dobu, kultivisao u starom Egiptu, Mesopotamiji i podrucju evropskih sojenica. U Vavilonu se od njega pravila kaša i pivo, a u Starom veku je prženi jecam bio važna životna namirnica.

Jecam je žitarica koja uspeva u hladnijim krajevima.

Koristi se za proizvodnju hleba, slada, piva, kavovina, stocne hrane i dr.

Jecam se ubraja u najznacajnije ratarske biljke. Po površinama na kojim se gaji u svijetu, nalazi se na cetvrtom mjestu, iza pšenice, pirinca i kukuruza. Proizvodi od jecma (zrno, slama, cijela zelena biljka) koriste se za ishranu stoke, ljudi i u industrijskoj preradi. Jecam se koristi za ishranu stoke, kao koncentrovana ili kabasta (zelena biljka) stocna hrana. Velike kolicine proizvedenog zrna jecma služe kao sirovine za industrijsku preradu, prije svega u industriji skroba i alkohola. Medutim, proizvodnja slada i piva, najcešci je vid industrijske prerade jecma

Poseban znacaj jecma ogleda se u mogucnosti njegovog gajenja u vrlo razlicitim agroekološkim uslovima. On ima najširi areal gajenja od svih žita, zahvaljujuci postojanju jarih i ozimih formi, odnosno krmnih i pivskih.

Jecam spada u grupu pravih žita pa u toku vegetacije prolazi kroz odredene faze rastenja i razvica, kao i druga žita (klijanje, nicanje, bokorenje, vlatanje, klasanje, cvjetanje i oplodnja, nalivanje i sazrevanje zrna).

Tehnologija proizvodnje bazira se na opštim principima ratarenja, kao i na konkretnim biološkim osobinama biljne vrste. Prilagodena je prije svega klimi i zemljištu. Posljednjih godina, u okviru biljne vrste, sve više se govori o tehnologiji prilagodenoj sorti. Sorta je nosilac prinosa i kvaliteta zrna. Kod izbora sorte treba imati na umu konkretne agroekološke uslove, karakteristike zemljišta, klime i nivo agrotehnike.

Kao i kod drugih kultura idealne sorte nema. One se medusobno razlikuju i dopunjavaju jer su razliciti bioektipovi u pogledu dužine vegetacije i zahtjevima prema osnovnim vegetacionim ciniocima.

Potencijal za prinos ozimih sorti jecma je blizak potencijalu najprinosnijih ozimih sorti pšenice. Kod jarih sorti jecma potencijal za prinos zrna prevazilazi ostala strna žita.