w w w . d r a g o lj . n e t
Suncokretovo botanicko ime Heliantus potice od grckih reci (grc. helios sto znaci sunce) i (grc. anthos sto znaci cvet) iz porodice je glavocika (Asteraceae).
Heliotropizam
Okretanje cveta prema suncu i pracenje sunca u pravcu sa istoka ka zapadu, u fazi cvetanja se zaustavlja, jer je stabljika previse cvrsta.
Suncokretovo ulje
Limun zute boje, slatkog ukusa, lagano, hranljivo i veoma zdravo, daje vise vitamina E od bilo kog drugog biljnog ulja, kombinacija mono nezasicenih i poli nezasicenih masti sa niskim nivoima zasicenih masti.
Upotreba suncokretovog ulja
Ljudska ishrana (ulja za pripremu hrane), ishrana zivotinja (talog), industrijske namene (maziva, goriva, itd.).
Opis biljke [uredi]
Suncokret je najveca biljka iz porodice glavocika i roda Heliantus. Koren mu je cupav i vlaknast, sastavljen od mnostva malih korencica. Koren mu moze prodreti i do 3 metra u dubinu. Zbog korena i sposobnosti da upija vodu i stetne materije, suncokret se cesto koristi za isusivanje mocvarnog i ciscenje zagadenog zemljista (otpadnih voda, olova i radioaktivnih materija.
Poreklo
Suncokret potice iz jugozapadnog dela Amerike, Perua i Meksika. Postoje podaci da se suncokret uzgajao pre 3.000 godina od strane severnoamerickih indijanaca, koji su mleli semenke u brašno i dodaveli u hleb i pravili i ulje od suncokreta.
Pleme "Maje" su postovali suncokret kao simbol svetlosti i plodnosti. Takode su pravili caj od latica i jeli semenke.
Pocetkom 16. veka misionsri su ga preneli iz Amerike u Evropu i vec u 17. veku se njegovo uzgajanje prosirilo citavom Evropom.
U Nemackoj se suncokret najviše poceo uzgajati tokom Drugog svetskog rata a danas se najviše gaji u Rusiji, Francuskoj i Južnoj Evropi.
Copyright by DRAGOLj Aleksandrovo 1995-2014 Site design: Sava Milivojev Conka
.jpg)
